"சாதி," "தீண்டாமை" ... இன்ன பிற -- பகுதி 1

"சாதி," "தீண்டாமை" ... இன்ன பிற -- பகுதி 1

------------------------------------------------------

முன்னுரை

————

இன்று நாம் அறிந்தும் அறியாமலும் பயன்படுத்தும் “சாதி,” “தீண்டாமை” என்ற சொல் வழக்காறுகளும், “உயர்ந்த சாதி,” “தாழ்ந்த சாதி” என்ற கோட்பாடுகளும் தமிழ் இலக்கியத்தில் எப்போது நுழைந்தன என்று தேடும் முயற்சியில் ஈடுபட்டேன். அதன் தொடக்கமாக, பண்டைத் தமிழ் இலக்கியத்தில், குறிப்பாகச் சங்கப் பாடல்களில், இந்த வழக்காறுகளும் கோட்பாடுகளும் காணப்படுகின்றனவா என்று பார்க்கத் தொடங்கினேன். அந்த முயற்சியில் எனக்குப் புரிந்த கருத்துகளை இங்கே பகிர்ந்துகொள்கிறேன். அவ்வளவே. தனிப்பட்ட முறையில் யாரையும் சாடும் எண்ணம் இல்லை.

******

முதல் இலக்கணமாக நமக்குக் கிடைத்திருக்கும் தொல்காப்பியத்திலும் சங்கப்பாடல்களிலும் என்ன சொல்லியிருக்கிறார்கள் என்று பார்த்தேன். 

0. உயிர் —> 1. அறிவு —> 2. சாதி —> 3. பிறப்பு —> 4. பெயர்

0. உயிர்

-------------

உலகத்து இயற்கையில் தோன்றிய உயிர்களே முதலில் இலக்கண ஆசிரியன் கண்களில் படுகின்றன. தொகையாக உள்ள அவற்றை அவன் படிப்படியாக வகுத்தும் விரித்தும் பார்க்கிறான். 

இந்தத் தொகை, வகை, விரி என்ற கோட்பாடுகளே பண்டைத் தமிழ் இலக்கணத்தின் அடிப்படை. உலகைப் பற்றிய தமிழனின் பார்வையும் இப்படியே அமைந்ததாகத் தோன்றுகிறது. தொகை, வகை, விரி … இவற்றை ஒட்டு மொத்தமாக, ஆங்கிலவழியில், categorization என்று கொள்ளும் கருத்தும் உண்டு. 

நிற்க. 

முதலில், உலகத்து இயற்கையில் தோன்றிய உயிர்களின் அறிவுநிலை (senses) இலக்கண ஆசிரியனுக்குத் தென்படுகிறது.

1. அறிவு

——————

உலகத்து உயிர்களின் அறிவுநிலைகளை ஒன்றறிவது, இரண்டறிவது, மூன்றறிவது, நான்கறிவது, ஐந்தறிவது, ஆறறிவது என்று நம் முன்னோர் நெறிப்படுத்தியிருக்கிறார்கள். இந்த நெறி தொல்காப்பியருக்கு முன்பே இருந்தது என்பது தொல்காப்பியத்தின் மூலம் தெரிகிறது. 

தொகையாக உள்ள உலகத்து உயிர்களை அறிவுநிலையில் வகைப்படுத்தித் தம் முன்னோர் சொன்னதைத் தொல்காப்பியரும் உரையாசிரியரும் சொல்கிறார்கள். 

புல், மரம் போன்றவை — ஓரறிவுயிர்

கிளைப் பிறப்பு — கொட்டி, தாமரை, கழுநீர் போன்றவை

நந்து, முரள் போன்றவை — ஈரறிவுயிர்

கிளைப் பிறப்பு — சங்கு, நத்தை, இப்பி, கிளிஞ்சல் போன்றவை

சிதல், எறும்பு — மூவறிவுயிர்

கிளைப் பிறப்பு — அட்டை போன்றவை

நண்டு, தும்பி போன்றவை — நான்கறிவுயிர்

கிளைப் பிறப்பு — ஞிமிறு, சுரும்பு போன்றவை

மா, புள் — ஐயறிவுயிர்

கிளைப் பிறப்பு — பாம்பு, மீன், ஆமை போன்றவை

மக்கள் — ஆறறிவுயிர்

கிளைப் பிறப்பு — தேவர், அசுரர், இயக்கர் முதலாயினோர், ஒரு சார் விலங்கு (கிளி, குரங்கு, யானை போன்றவை)

அறிவுநிலைப்படி வகைப்படுத்தப்பட்ட உயிர்களை மேலும் நுண்ணித்துப் பார்க்கிறான் இலக்கண ஆசிரியன். உயிர்களின் இயங்குதன்மையும் வாழும் இடமும் அவற்றைப் பிரிப்பதைக் காண்கிறான். அந்த அடிப்படையில் ஒவ்வொரு பிரிவையும் குறிக்கச் “சாதி” என்ற குறியீட்டை உருவாக்குகிறான். இந்த வகைக் குறியீடு —“சாதி”— ஆங்கில மொழியில் species என்று உணரப்படும். 

2. சாதி

————

*மக்கள் சாதி, *மா/விலங்குச் சாதி, “பறவைச்சாதி,” “நீர்வாழ்சாதி” என்ற குறியீடுகள் உருவாகின்றன. 

இந்தக் குறியீடுகளில், “பறவைச்சாதி,” “நீர்வாழ்சாதி,” “பறப்பவை, தவழ்பவை (‘ஊர்வன’)” என்ற குறியீடுகள் தொல்காப்பிய, சங்க இலக்கியத்தில் உண்டு. இதைப் பிற்காலத்திய திருத்தணிகைப் புராணத்திலும் காண்கிறோம்: மக்கள், விலங்கு, பறவை, ஊர்வன, நீர்வாழ்வன, தாவரம் … என்று.

தொடக்கத்தில், *மக்கள் சாதி *மாச்சாதி/விலங்குச் சாதி என்ற அறிவு இல்லாமல் “பறவைச்சாதி,” “நீர்வாழ்சாதி” என்ற குறியீடுகள் உருவாகியிருக்க முடியாது. 

மக்கள், மா, பறவை, நீர்வாழ்வன … இப்படிப்பட்ட ஒவ்வொரு “சாதி"க்குள்ளும் பல வகை உயிர்களைக் காண்கிறான் இலக்கண ஆசிரியன். ஒரு குறிப்பிட்ட “சாதி” என்ற தொகைக்குள் காணும் பல உயிர்களை எப்படிப் பகுத்து அறிவது? அப்போதுதான் “பிறப்பு” என்ற குறியீடு உருவாகிறது.

3. பிறப்பு

—————— 

இலக்கிய இலக்கணங்களிலிருந்து நமக்குக் கிடைத்திருக்கும் சொற்கள்: “நீர்வாழ்சாதி,” “பறவைச்சாதி"

“நீர்வாழ்சாதி”யை எடுத்துக்கொள்வோம். தொல்காப்பிய உரையாசிரியர் சொல்லுவது: “நீர்வாழ்சாதியும் அறுபிறப்பு என்பன சுறாவும், முதலையும், இடங்கரும், கராமும், வராலும், வாளையும் என இவை.” எனவே, “நீர்வாழ்சாதி”யுள் தோன்றும் உயிர்கள் சுறா, முதலை, இடங்கர், கராம், வரால், வாளை என்றும் இவை ஒவ்வொன்றும் ஒருவகைப் “பிறப்பு” என்றும் அறியப்பட்டதாகத் தெரிகிறது. 

“பறவைச்சாதி" என்பதைச் சங்க இலக்கியப் பெரும்பாணாற்றுப்படையில் (229-230) பார்க்கிறோம்: “கடுப்புடைப் பறவைச் சாதியன்ன பைதற விளைந்த பெரும் செந்நெல்லின் தூம்பு-உடைத் திரள் தாள் … .” முற்றி விளைந்த செந்நெல்லின் குழல் போன்ற தாள் (அடிப்பகுதி, காம்பு) அந்த நெல்லை அரிகிறவரின் கையைக் குத்தும். அதுக்கு உவமை கொட்டுகிற தேனீ; அது “பறவைச்சாதி.”

மக்கட்சாதியை எடுத்துக்கொள்வோம். தொல்காப்பிய உரையாசிரியர் சொல்லுவது: “பிறப்பாவது அந்தணர், அரசர், வணிகர், வேளாளர், ஆயர், வேட்டுவர், குறவர், நுளையர் என்றாற்போல வரும் குலம்.” நுண்ணித்துப் பார்க்கவும். இங்கே ‘குலம்’ என்பது ‘சாதி’ இல்லை! ‘குலம்' என்பது ‘சாதி’க்குள் அமையும் ஒருவகை அமைப்பு. இந்த எல்லாக் குலமும் மக்கட்சாதிக்குள் அடக்கம்! 

4. பெயர்

—————— 

இந்த மக்கட்சாதிக்குள்ளும் இடம், செயல் போன்றவற்றால் பிறப்புகள் பலவகைப்படுகின்றன. அப்படி வேறுவகைப்படும் அவற்றைத் தனித்தனியே குறிக்கவேண்டுமானால் என்ன செய்யலாம்? அப்போதுதான் “பெயர்" என்ற குறியீடு உருவாகிறது. 

மக்களை “உயர்திணை” என்றும் மக்கள் அல்லாதவற்றை “அஃறிணை” என்றும் பிரித்த இலக்கண ஆசிரியன் உலகில் காணும் பலவகைப்பட்ட உயர்திணைப் பெயர்களை வகுத்துச் சொல்கிறான்:

“நிலப்பெயர் குடிப்பெயர் குழுவின் பெயரே

வினப்பெயர் உடைப்பெயர் பண்புகொள் பெயரே

பல்லோர்க் குறித்த முறைநிலைப் பெயரே

பல்லோர்க் குறித்த சினைநிலைப் பெயரே

பல்லோர்க் குறித்த திணைநிலைப் பெயரே

கூடிவரு வழக்கின் ஆடியற் பெயரே

இன்றிவர் என்னும் எண்ணியற் பெயரோடு

அன்றி அனைத்தும் அவற்றியல் பினவே”

அதாவது, மக்களின் பெயர்கள் மேற்சொன்ன பல வகையில் புழங்கும்.

உரையாசிரியர் தரும் எடுத்துக்காட்டு:

நிலப்பெயர்: அருவாளன், சோழியன் என்பன.

குடிப்பெயர்: மலையமான், சேரமான் என்பன.

குழுவின் பெயர்: அவையத்தார், அத்திகோசத்தார் என்பன.

வினைப்பெயர்: தச்சன், கொல்லன் என்பன.

உடைப்பெயர்: அம்பர் கிழான், பேரூர் கிழான் என்பன. வெற்பன், சேர்ப்பன் என்பனவும் அவை.

பண்புகொள் பெயர்: கரியான், செய்யான் என்பன.

பல்லோர்க் குறித்த முறைநிலைப் பெயர்: தந்தையர், தாயர் என்பன.

பல்லோர்க் குறித்த சினைநிலைப் பெயர்: பெருங்காலர், பெருந்தோளர் என்பன.

பல்லோர்க் குறித்த திணைநிலைப் பெயர்: பார்ப்பார், அரசர், வணிகர், வேளாளர், ஆயர், வேட்டுவர் என்பன.

கூடிவருவழக்கின் ஆடியற்பெயர்: பட்டிபுத்திரர், சங்கிராமத்தார் என்பன.

இன்றிவர் என்னும் எண்ணியற் பெயர்: ஒருவர், இருவர், மூவர், முப்பத்து மூவர் என்பன.

‘இன்றிவர்’ என்பது ‘இத்துணையர்’ என்னும் பொருட்டுப்போலும்.

ஆகவே, மக்களாகப் பிறந்த எந்த உயிரையாவது சுட்டிக் கூறவேண்டுமானால் மேற்கொண்ட பெயர் வகைகள் உதவியிருக்கின்றன என்று தெரிகிறது. 

இந்த நூற்பாவிலும் படிநிலை அணுகுமுறையைப் பாருங்கள். படிப்படியாக, பெரிய அமைப்பில் தொடங்கிச் சிறிய அமைப்புக்கு வருவதை: நிலம் என்பதே அடிப்படை, அதில் அமைவது குடி, குடியில் அமைவது குழு, குழுவில் அமைவது வினை … இப்படி! 

இங்கே நமக்கு ஓர் ஐயம் தோன்றலாம். மக்களை வகைப்படுத்தும்போது ‘இந்த/அந்த வகை மக்கள்’ என்று குறிக்காமல் ஏன் ‘பெயர்' என்ற குறியீட்டை மேற்கொண்டார்? 

இன்னொரு தொல்காப்பிய நூற்பா இதற்கு விடை தருகிறது. 

“பெயரும் வினையும் என்று ஆயிரு வகைய

திணைதொறும் மரீஇய திணைநிலைப் பெயரே”

இந்த நூற்பாவுக்கு இளம்பூரணர் உரை:

“திணைநிலைப்பெயர் என்றதனான் அப்பெயருடையார் பிற நிலத்து இலர் என்று கொள்ளப்படும். … பெயர் என்றதனால் பெற்றதென்னை? மக்கள் என அமையாதோ எனின், மக்களாவார் புள்ளும் மாவும்போல வேறுபகுக்கப்படார், ஒரு நீர்மையராதலின். அவரை வேறுபடுக்குங்கால் திணைநிலைப்பெயரான் அல்லது வேறுபடுத்தல் அருமையின் பெயர் என்றார்.”

அதாவது, மக்களிடமிருந்து பறவைகளையும் விலங்குகளையும் வேறுபடுத்துவதுபோல் மக்களுக்குள் வேறுபடுத்த முடியாது. மக்களுக்குள் வேறுபாடு காட்டவேண்டுமானால், ‘திணைநிலை மக்கள்’ ‘வினைநிலை மக்கள்’ போன்ற குறியீடுகளால் வேறுபடுத்த முடியாது. ஏனென்றால் எல்லா மக்களும் ஒரே நீர்மை/தன்மை உடையவர். 

எவ்வளவு கூரிய, துல்லிய, நேரிய உரை! ‘மக்கட்சாதி’க்குள்  உயர்ந்த சாதி, தாழ்ந்த சாதி என்று வேறுபாடு காட்ட இயலாது என்பதைத் தலையில் அடித்து உணர்த்தியது போல அல்லவா இருக்கிறது, இந்த உரை! 

மேலே சொல்லிய பெயர்வகைகளோடு … இயற்பெயர், சுட்டுப்பெயர், சிறப்பினால் ஆகிய பெயர் இன்ன பிற பெயர்களும் வழங்கியிருக்கின்றன. 

காட்டு: சாத்தன், கண்ணன், அவன், இவன், ஏனாதி நல்லுதடன், சோழன் நலங்கிள்ளி … போல்வன

****** 

இப்படிப் போகும் தொல்காப்பிய நூற்பாக்களும் உரைகளும் தெரிவிப்பது என்ன? 

1. “சாதி” என்ற சொல் உலகத்தில் மொத்தமாகக் காணப்படும் உயிர்களை வகைப்படுத்திச் சொல்லும் சொல். ஆங்கிலத்தில் species என்ற சொல் தரும் பொருளை ஒத்திருப்பதுபோல் தோன்றுகிறது. இது மக்களை மட்டும் குறிக்கும் குறியீடு இல்லை. 

1a. சாதிகளுள் உயர்வு/தாழ்வு சொல்லவேண்டுமானால் … ஒரு சாதியோடு இன்னொரு சாதியை ஒப்பிடவேண்டும். எடுத்துக்காட்டாக, மக்கள் சாதியையும் பறவைச் சாதியையும் ஒப்பிட்டு அவற்றுள் உயர்ந்த சாதி எது தாழ்ந்த சாதி எது என்று சொல்லவேண்டும். ஆனால், அந்தந்தச் சாதியுள் காணும் பிறப்புகளை இது உயர்ந்த/தாழ்ந்த சாதி என்று சொல்லக்கூடாது. காட்டாக, முதலையை ‘உயர்ந்த சாதி’ என்றும் எறும்பை ‘இழிந்த சாதி’ என்றும் குறிப்பிடக்கூடாது. 

வலியுறுத்தவேண்டி மீண்டும் சொல்கிறேன். “சாதி” வேறுபாடு காட்டவேண்டுமென்றால் … மக்கள் :: விலங்கு :: ஊர்வன :: பறப்பன :: நீரில் வாழ்வன :: பயிர்கள் … என்ற அடிப்படையில்தான் காட்டவேண்டும். இந்த வகைகளுக்குள் ‘சாதி' வேறுபாடு காட்டக்கூடாது! அதாவது, நீர்வாழ்சாதியான சுறா, முதலை, வரால், வாளை … இவற்றில் இது ‘உயர்சாதி' ‘இது தாழ்சாதி' என்று சொல்ல முடியாது. ஏனென்றால் அவை எல்லாமே ஒரே சாதி: ‘நீர்வாழ் சாதி.” புரிகிறதா? 

2. சங்க இலக்கியத்திலும் தொல்காப்பியத்திலும் "சாதி" என்பதும் "பிறப்பு" என்பதும் ஒரே பொருளைத் தரவில்லை. தொல்காப்பிய மரபியல் இதற்கு அடிப்படைச் சான்று. பிற இயல்களில் உள்ள நூற்பாக்களும் தொல்காப்பிய உரைகளும் இதை உறுதி செய்கின்றன. 

2a. "பிறப்பு" என்பது "சாதி"யின் உட்பிரிவு என்று தெரிகிறது. எனவே “இழிசாதி" == “இழிபிறப்பு" (low caste, low birth) என்று சொல்வதெல்லாம் பொருளற்றது, பெரிய தவறும்கூட.

3. மக்கட்சாதியில் பிறந்த உயிர்களைக் குறிக்கும் பெயர்கள் அந்த உயிர்கள் வாழும் இடம், அவை செய்யும் தொழில் ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் அமைந்தன. பிறப்பின் அடிப்படையில்  அமைந்ததில்லை. 

3a. எனவே "இழிபிறப்பாளன்" என்பது போன்ற சொற்கள் அவர்கள் பிறந்த மக்கட்"சாதி"யைக் குறித்து அமையவில்லை. 

(தொடரும்)

New Perspective on Purananuru #299 ...

On Purananuru #299

------------------------------- 

(sorry for not being to use the Tamil font yet.)

This brief write-up is about an Old Tamil poem, puṟanāṉūṟu #299, the interpretation of which has confused many scholars of caṅkam literature. 

The poem goes as follows:

parutti vēli-c cīṟūr maṉṉaṉ

uḻu-t-tatar uṇṭa ōy-naṭai-p puravi

kaṭal maṇṭu tōṇiyiṉ paṭai mukam pōḻa

neymmiti aruntiya koycuval eruttiṉ

taṇṇaṭai vēntaṉ tāruṭai-p puravi

aṇaṅkuṭai murukaṉ kōṭṭattu-k

kalam toṭā makaḷiriṉ ikaḻntu niṉṟavvē

The gist of the poem:

Two types of horses are used in a war. One type is from a simple small land and fed with husks of black-gram, charging the army like a/many raft(s) rushing into an ocean. The other type of horses are from a wealthy area, richly fed, and well groomed. They don't cut through the army unlike the horse(s) of the first type, but ignored and stood away like women who ignore and stand away from the vessel(s) in a Murukan temple. 

The comparison of certain horses to certain women, especially the description of the women in this poem has intrigued many scholars. 

Early commentators seem to have mulled over the poem and came up with their interpretations. 

Fact: Certain horses stood away from the war just like some women standing away from the vessel(s) in a Murukan temple. 

Basic question: Why did these women stand away from the vessel(s) in a Murukan temple? 

Interpretators have come up with a strange conclusion! 

Women in this poem are said to be standing away from the vessel(s) in a Murukan temple. Why? Ah, it must be because they were NOT ALLOWED to touch the vessel(s) in a Murukan temple. Why were they NOT ALLOWED to touch the vessel(s) in a Murukan temple?  Ah, they were "impure,” "polluted,” "filled with dangerous sacred force,” and all kinds of malicious forces that "ought to be controlled,” and therefore they could not touch the vessel(s) in a Murukan temple! But why were these women "impure" and all that? Oh, because they were BLEEDING with MENSTRUAL blood! 

[Personal note: Gross it may sound, but in general I see a lot of pleasure and curiosity in men for talking about women's body parts such as large breasts and odorous excretion like menstrual blood. I guess it’s because the male body is poorly dull and uninteresting! ;-)]

Anyway ... 

There are serious problems in the interpretations and understanding of this poem. 

1. The words "ikaḻntu" and "niṉṟa" in the last line of the poem which describes the demeanor of certain horses are usually misunderstood in the interpretations. 

2.a. The word "ikaḻntu" DOES NOT mean "fearing" or "frozen" as many people have interpreted it. One can refer to the usage of this word “ikaḻntu” in the poems and in the dictionaries. 

2.b. The word "niṉṟa" DOES NOT mean "went away." 

3. The phrase "kalam toṭā makaḷir" has been treated out of context. It SHOULD be taken along with the preceding "murukaṉ kōṭṭattu-k," so the word "kalam" is modified grammatically accurately by the phrase "murukaṉ kōṭṭattu."  

3a. To claim that menstruating women (plural, that too in a standing position!) were present in a Murukan temple … sounds IDIOTIC, RIDICULOUS, and gross.  Even if someone unexpectedly starts menstruating while she is in a temple, what is the reason for her to keep on standing there? Is she waiting for a limo-ride to go home?! A sane woman would move away from the Murukan shrine right away if she feels menstrual blood … well, you can understand what I’m trying to describe here. 

3b. Women have a good sense of when they would menstruate and will not go to a temple and will not participate in any festivities if they are currently menstruating or would in a day or two. Thanks to our scholarly friend Hari Krishnan for understanding it and also pointing it out. I’m sure it must have been the case IF menstruation was a taboo in the time when the Cankam poems were written. 

4. Why don’t intelligent scholars turn around 180 degrees and understand the phrase “kalam toTA makaLir” from a grammatical point of view as well?

4a. The phrase “kalam toTA makaLir” has a negative adjectival participle “toTA.” We can compare phrases like “vATa malli,” “pUvA vanci,” “punaiyA Oviyam,” “ezutA-k kiLavi,” and so on. These phrases describe a perennial state of the object described, not as tentative or as occurring once in a month or so. 

5. When a woman (even someone post-menopausal) says that she cannot even "touch" certain foods like "puLiyOtarai," does it mean that she is "menstruating and impure" at that time so she cannot touch the “puLiyOtarai?” Or when an orthodox brahmin man and I say that we never touch meat, does it mean that we both are "impure" (== menstruating!!) so we are not allowed to touch the meat? We wear gloves when we clean the bathroom/toilet; does it mean that we are "menstruating and impure" and are not allowed to touch the things in the bathroom/toilet? Or, does it mean that the the stuff in the bathroom/toilet is unclean and we don't want to touch them? 

6. We read in Cankam poetry about the “talaivi” despising the “veRiyATTu” during which a little lamb is killed and its blood is smeared on her forehead! Naturally, women must have been disgusted with the blood in the Murukan temple. So ... there was blood -- NOT from a women's body but from a poor little lamb! 

6a. We read about goat-blood being offered to Murukan (as mentioned even in the Tirumurukarruppadai). So, there could have been blood in the vessel(s) that women despised and stood away from those vessels.

தமிழைப் படிக்கப் பாதிரிமார் உண்டாக்கின முதல் கையேடு (ஏன் படிக்க வேண்டும்?)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

தமிழைப் படிக்கப் பாதிரிமார் உண்டாக்கின முதல் கையேடு (ஏன் படிக்க வேண்டும்?)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 

முன்சொல்

-------------- 

16-ஆம் நூற்றாண்டில் தமிழகத்துக்கு வந்த போர்த்துக்கீசியப் பாதிரி அன்றீக்கு அடிகளார் கிறித்துவ மதத்தைப் பரப்ப வேண்டி, தமிழகத்து முத்துக்குளித்துறைப் புன்னைக்காயலில் உள்ளூர் மக்களாகிய பரவரிடையே வாழ்ந்து அவர்கள் பேசிய தமிழைப் படித்தார். தாம் படித்த தமிழைப் பிற பாதிரிமாருக்குக் கற்பிக்கவேண்டி ஒரு கையேடு தயாரித்தார். அதுவே "மலபார் மொழிக் கருவி (Arte Da Lingua Malabar)" என்ற கையேடு. அது   போர்த்துக்கீசிய மொழியில் தமிழை விளக்கி எழுதப்பட்டது. அதை ஜீன் அம்மையாரும் (Jeanne Hein) நானுமாகச் (V.S.Rajam) சேர்ந்து மொழிபெயர்த்து இப்போது வெளியிட்டிருக்கிறோம். இது தொடர்பாக ஜீன் அம்மையாரின் வேலை தொடங்கியது 1964-இல். பிறகு 1978-இல் என்னோடு  சேர்ந்து மொழிபெயர்ப்பு வேலை தொடர்ந்தது. மொழிபெயர்ப்பு வேலை முடிந்தது 1982-இல். ஆனால் முழுப் புத்தகமாக வெளியிட உடனே இயலவில்லை, பல பல சிக்கல்கள். சிக்கல்களை முந்தைய பதிவுகளில் விளக்கியிருக்கிறேன். 

பாதிரியாரின் கையேட்டை ஏன் படிக்க வேண்டும்?

-------------------------------------------------------------- 

ஒரு சில கருத்துகளை மட்டும் இங்கே பகிர்ந்துகொள்கிறேன். 

1. அன்றீக்குப் பாதிரியார் இந்தத் தமிழ்க் கையேட்டை உருவாக்கிய காலச் சூழ்நிலையைத் தெரிந்துகொள்ளலாம். அது தமிழக வரலாற்றில் ஒரு குத்துக்கல். 

2. தொல்காப்பியம், நன்னூல் போன்ற மரபிலக்கணங்களைத் தொடாமல் இலத்தீன் இலக்கணக்கூறுகளின் வழியே தமிழை விளக்கியிருப்பது முதல் முதலாக நமக்குத் தெரியவரும் புது முயற்சி. இந்த முயற்சியே பின்வந்த "அயலவர் படைத்த" தமிழ் இலக்கணங்களுக்கு முன்னோடி. 

3. வடமொழிச் சார்பு மிகுதியும் இல்லாத தமிழை இந்தக் கையேடு விளக்குகிறது. மிகச் சில வடமொழிச் சொற்களே இந்தக் கையேட்டில் உள்ளன. 

4. 16-ஆம் நூற்றாண்டில், தமிழக முத்துக்குளித்துறையில் தமிழ் எப்படி எழுதப்பட்டது, தமிழ்ச் சொற்கள் எவ்வாறு ஒலிக்கப்பட்டன என்று இந்தக் கையேட்டின் மூலம் தெரிந்துகொள்ளலாம். 

5. சில தமிழ் ஒலிகளின் வழி, 16-ஆம் நூற்றாண்டுப் போர்த்துக்கீசியம் எவ்வாறு ஒலிக்கப்பட்டது என்றும் தெரிகிறது என்று ஜீன் அம்மையார் சொன்னார்கள். 

6. 16-ஆம் நூற்றாண்டில் தமிழக முத்துக்குளித்துறையில் வாழ்ந்த  மக்களைக் குறிப்பிடும் பெயர்ச் சொற்களை (இயற்பெயர் அல்லாத 'கொல்லன்' 'தட்டான்' 'நாசுவன்' ... போன்ற பெயர்ச் சொற்களை)  அன்றீக்கு அடிகளார் வகைப்படுத்தியிருக்கும் முறையிலிருந்து ... "சாதி" "இனம்" "தொழில்" அடிப்படையில் அப்போது வழங்கிய பெயர்களை அயலவர்கள் எப்படிப் புரிந்துகொள்ளத் தொடங்கினார்கள் என்று தெரிகிறது. இதை எங்கள் புத்தகத்தில் குறிப்பிட்டிருக்கிறேன். "சாதி" என்ற தமிழ்ச்சொல்லை "caste" என்று ஆங்கிலத்தில் சொல்கிறோமே, அந்தச் சொல்லுக்கு அடிப்படை போர்த்துக்கீசியச் சொல்லான "casta" என்பது இங்கே தெரிகிறது. மேற்குக் கடல் வழியே முதல் அயலவர் வந்த இடம் தென்னாடு; அவர்களுடைய சமயத்தைப்  பரப்புவதற்காக வாழ்ந்து பழகிய இடம் தமிழகம். அங்கே அவர்கள் பார்த்துப் பழகிய மக்களை அவர்கள் வகைப்படுத்தியபோதுதானே இந்த "casta" என்ற கருத்து உருவாகியிருக்க வேண்டும்? 

7. "கிறித்துவத் தமிழ்" என்ற ஒரு வகைத் தமிழ் உருவாகி வந்ததைப் புரிந்துகொள்ளலாம். 

இன்ன பிற.  

தமிழைப் படிக்கப் பாதிரிமார் உண்டாக்கின முதல் கையேடு - 7 (புத்தக வெளியீட்டு முயற்சி-3)

------------------------------------------------------------------------------ 

தமிழைப் படிக்கப் பாதிரிமார் உண்டாக்கின முதல் கையேடு - 7 (புத்தக வெளியீட்டு முயற்சி-3) 

------------------------------------------------------------------------------ 

ஒரு புத்தகத்தை உண்மையான ஆர்வத்துடனும் ஆய்வு நோக்கத்துடனும் அணுகுகிறவர்களுக்கு நுழைவாயில் இரண்டு இடங்களில்: பொருளடக்கத்தில் (Table of Contents) + சொற்களைத் தேடும் குறிப்புப் பட்டியலில் (Index). படிக்கிறவர்களுக்குப் புத்தகத்தின் உள்ளடக்கம் பற்றித் தெரியாது, இல்லையா, அவர்களுக்கு உதவி செய்யத்தான் இந்த இரண்டும்.  

எங்கள் வரலாற்று மொழியியல் பேராசிரியர் Henry Hoenigswald சொல்வார்: Index is the place where you should start when you want to read/use a book seriously.  

பொருளடக்கமும் சொற்குறிப்புப் பட்டியலும் புத்தகப் படைப்பாளியின் திறமையையும் படிப்பவனின் திறமையையும் பறை சாற்றுமாம்! 

இந்த இரண்டு பகுதிகளையும் மின்பொறியின் உதவி இல்லாமலே பழைய காலத்தில் எப்படித்தான் உருவாக்கினார்களோ! அதுவும் மின்விளக்கு வசதி இல்லாமல் பிற பல சிக்கல்களுக்கு நடுவில் அவர்கள் உருவாக்கிய நூல்களுக்காக நாம் எவ்வளவு நன்றி சொன்னாலும் போதாது! 

நிற்க.

சிக்கல் − 3

-------------------- 

புத்தகம் என்றால் ... பக்கங்களை உருவாக்கினால் மட்டும் போதாது. அதுக்கு உரிய பொருளடக்கம் (Table of Contents), அடிக்குறிப்பு (foot notes), சொற்களைத் தேடும் குறிப்பு (Index) ... இன்ன பிற வேண்டும்.  அவற்றைப் பயனருக்காக வேண்டி ஒரு குறிப்பிட்ட வடிவில் கோக்க வேண்டும். அதுக்கு உரிய மென்பொருள் (word processing software) தேவை. 

எனக்குத் தேவையான மென்பொருள் கிடைப்பதில் சிக்கல் இருந்தது. காரணம்: ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட எழுத்து உருவக் கோவைகள், பொருளடக்கம்+சொல் தேடும் குறிப்பு இவற்றை உருவாக்குவது, பிடிஎஃப் கோப்பு உருவாக்குவது.

ஏற்கனவே பயன்படுத்திக்கொண்டிருந்த நைசஸ் மென்பொருள்  (Nisus Software, Southern California) இந்தக் குறிப்பிட்ட முயற்சிக்கு உடனடியாக உதவவில்லை; பல கோளாறுகள்.  

கோளாறுகளைக் கண்டுபிடித்து அவர்களுக்குத் (Nisus Software, Southern California) தெரிவித்தேன். கோளாறுகளைச் சரி செய்து உதவினார்கள். நான் அவ்வப்போது தெரிவித்த கோளாறுகளைச் சரி செய்து, அதனாலேயே அப்போது இருந்த நைசஸ் மென்பொருளுக்கு அடுத்த பிரதியை (next version) உருவாக்கினார்கள் என்றால் பார்த்துக்கொள்ளூங்களேன்! வாழ்க நம் புத்தக முயற்சி என்று நினைத்து மகிழ்ந்தேன். 

இதோ, சில பக்கங்கள்:

சிக்கல் - 4

----------------

நைசஸ் மென்பொருள் நிறுவனத்தாரின் உதவியால் மகிழ்ச்சி ஒருபுறம்; புத்தக வெளியீட்டில் காலத் தாழ்ச்சி என்ற நிலையை மட்டுமே புரிந்துகொண்ட நார்வினின் (ஜீன் அம்மையாரின் கணவரின்)  கவலை குறித்து என்னை வாட்டிய மனநோவு ஒரு புறம். 

நார்வினுக்குக் கணினி பற்றி ஒன்றுமே தெரியாது. கணினி தெரிந்த பிறருக்கும் நான் சொன்னது புரியவில்லை. எல்லாருக்கும் என்ன புத்தகம் என்று தெரிந்துகொள்வதில் மட்டும் ஓர் ஆர்வக் குடைச்சல்! 

"யாரை நம்பி இந்த முயற்சியில் இறங்கினேன், போங்கடா போங்க" என்று நான்பாட்டுக்கு வேலை செய்துகொண்டேயிருந்தேன்.

சிக்கல் முடிவு -- புத்தக வெளியீடு 
------------------------------------------- 

ஒரு நாள் நல்ல முடிவு கிடைத்து, ஒருவழியாக ஒரு பிடிஎஃப் கோப்பைப் பதிப்பகத்தாருக்கு அனுப்பிவைத்தேன்! 

பதிப்பகத்தாரும் என் வேண்டுகோளின்படி ... புத்தகத்தின் ஒரே ஒரு படியை அவசர அவசரமாக ஜீன் அம்மையாருக்காகத் தயார் செய்து அனுப்பினார்கள். பிறகு பொதுமக்களுக்கான படிகளைத் தயார் செய்து வெளியிட்டார்கள். அவர்களுக்கு என் நன்றி! 

தமிழைப் படிக்கப் பாதிரிமார் உண்டாக்கின முதல் கையேடு - 7 (புத்தக வெளியீட்டு முயற்சி-2)

------------------------------------------------------------------

தமிழைப் படிக்கப் பாதிரிமார் உண்டாக்கின முதல் கையேடு - 7 (புத்தக வெளியீட்டு முயற்சி-2) 

------------------------------------------------------------------

சிக்கல் − 2

—————— 

பதிப்பகத்தாரின் பக்க அளவுக்குள் நம் புத்தகக் கருத்தை அடக்குவது! 

ஒருவருடைய கையேட்டுப் பிரதியை ஓர் அச்சகத்தின் பக்கங்களுக்குள் கொண்டுவருவது எளிதான செயல் இல்லை! இதைச் சரியாகப் புரிந்துகொள்ளாத சிலர் என்னைக் கிண்டல் செய்து குற்றம் சொன்னார்கள்! மக்களின் இந்த மாதிரிக் கிண்டலில் என்ன புதுமை? சில மக்கள் பிறரைக் குற்றம் சொல்லியும் கிண்டலடித்துமே பொழுதைப் போக்குகிறவர்கள் ஆச்சே! 

சில பக்கங்களைப் பாருங்கள்: 

இப்படியே, பாதிரியாரின் கையேட்டை மொழிபெயர்த்ததோடு மட்டுமில்லாமல், புத்தக வடிவில் உருவாக்கும் முயற்சியும் தொடர்ந்தது. 

சிக்கல் − 3

-------------------- 

புத்தகம் என்றால் ... பக்கங்களை உருவாக்கினால் மட்டும் போதாது. அதுக்கு உரிய பொருளடக்கம் (Table of Contents), அடிக்குறிப்பு (foot notes), சொற்களைத் தேடும் குறிப்பு (Index) ... இன்ன பிற வேண்டும்.  அவற்றை ஒரு "புத்தக" வடிவில் கோக்க வேண்டும். அதுக்கு உரிய மென்பொருள் (word processing software) தேவை. 

(தொடரும்) 

தமிழைப் படிக்கப் பாதிரிமார் உண்டாக்கின முதல் கையேடு - 6 (புத்தக வெளியீட்டு முயற்சி-1)

------------------------------------------------------------------

தமிழைப் படிக்கப் பாதிரிமார் உண்டாக்கின முதல் கையேடு - 6 (புத்தக வெளியீட்டு முயற்சி-1) 

------------------------------------------------------------------

2009-இலிருந்து புத்தக வெளியீட்டிற்கான என் தனி முயற்சி  மும்முரமாகத் தொடங்கியது. 

ஜீன் அம்மையாருடன் தொடர்புகொள்ளவே முடியவில்லை. அவர் இருந்தும் இல்லாத நிலை. எனவே, பல இடங்களில் விளக்கம் தருவதற்காக அடிக்குறிப்புகளை நானே சேர்க்கவேண்டியிருந்தது. 

ஒரு வழியாகக் கருத்துக் கோவையை முடித்தேன். பிறகு புத்தக வடிவை உருவாக்கத் தொடங்கினேன்.  

சிக்கல் − 1

—————————— 

பாதிரியாரின் 16-ஆம் நூற்றாண்டுத் தமிழ்க் கையெழுத்தை இந்தக் காலக் கணினிக்குள் கொண்டுவருவது பெரும்பாடாய் இருந்தது. 

எனக்கு மிகவும் தேவையாக இருந்தது என்ன? 

1. தமிழ் எழுத்தின் ஒற்றைக்கொம்பு. அதாவது, "கொ" என்ற வடிவில் முதலில் இருக்கும் கொம்பு மட்டும். 

2. "ர" என்ற எழுத்தில் நமக்கு வலதுபுறம் தெரியும் நெட்டைக் கோட்டின் கீழே நீட்சி இன்மை. அதாவது "கா" போன்ற நெடிலில் உள்ள  துணையெழுத்துப் போல மட்டும். 

3. பழைய முறையில், 'யானைக்கொம்பு'டன் எழுதப்பட்ட "ணை, லை, ளை, னை" வடிவங்கள். 

4. பழைய முறையில் எழுதப்பட்ட "றா, னா" வடிவங்கள். 

ஏன் இந்தத் தேவை? 

பாதிரியார் கொடுத்த எடுத்துக்காட்டுச் சொற்களை அவர் 16-ஆம் நூற்றாண்டுத் தமிழ் எழுத்தில் எழுதியதை அப்படியே காட்டத்தான்! 

கீழே உள்ள படங்களைப் பாருங்கள். 

கீழே உள்ளது பாதிரியாரின் கையேட்டில் ஒரு பக்கம். 

மேலே உள்ள பக்கத்தை இந்தக் காலக் கணினிக்குள் அகப்படுத்திய என் முயற்சி இங்கே: 

இன்னும் சில பக்கங்கள்: 

இதுபோலப் பல பல பக்கங்களை உருவாக்க வேண்டிய தேவை! 

தமிழ் ஒருங்குறியெழுத்துக் கோவை (unicode), கணினியின் வகை (Windows, Apple Mac), போன்ற எல்லாமே உதவியைவிடத் தடையைக் கூடுதலாகக் காட்டின. 

மலேசியாவில் முத்து நெடுமாறனைக் கேட்டு அவருடைய தமிழ் ஒருங்குறி எழுத்துக் கோவையை வாங்கிக்கொண்டேன். அது மட்டும் போதவில்லை.  

நண்பர் மணிவண்ணனிடம் பாதிரியாரின் கையேட்டுப் பிரதியிலிருந்து சில பக்கங்களைக் கொடுத்தனுப்பித் தமிழகத்தில் உதவி கிடைக்குமா என்று கேட்டேன். 

மருத்துவர் தி. வாசுதேவனின் (திரு. திவாஜியின்) மகனார் ஶ்ரீரமணசர்மா, மதுரை உதயசங்கர், வினோத் ராஜன் … எல்லாரும் உடனடியாக உதவி செய்ய முன்வந்தார்கள்.  ஆனால் அவர்கள் எனக்காக உருவாக்கிய எழுத்துக் கோவையைப் பயன்படுத்த இயலவில்லை -- என் கணினியில் அந்தக் கோவையைப் பயன்படுத்த சுற்றுவட்ட முயற்சி தேவையாக இருந்தது; அதற்கேற்ற நேரமும் காலமும் எனக்கில்லை. 

ஆகவே, என்னிடம் இருந்த இரண்டு மூன்று வகைத் தமிழ் எழுத்துக் கோவையை ஒட்டிப்போட்டு எப்படியோ எனக்குத் தேவையான எழுத்துக் கோவையை உருவாக்கிக்கொண்டேன். 

சிக்கல் -- 2

------------------- 

பதிப்பகத்தாரின் பக்க அளவுக்குள் நம் புத்தகக் கருத்தை அடக்குவது! 

(தொடரும்) 

தமிழைப் படிக்கப் பாதிரிமார் உண்டாக்கின முதல் கையேடு - 5 (புத்தக முயற்சிச் சிக்கல்)

------------------------------------------------------------------

தமிழைப் படிக்கப் பாதிரிமார் உண்டாக்கின முதல் கையேடு - 5 (புத்தக முயற்சிச் சிக்கல்) 

------------------------------------------------------------------

1982-லிருந்து புத்தக வேலையைப் பற்றிய பேச்சை எடுத்தாலே ஜீன் அம்மையாருக்கு வெறுப்பாக இருந்தது. எல்லாக் குறிப்பேடுகளையும் கட்டித் தூக்கிவைத்துவிட்டார். என் குறிப்புகள் மட்டும் என்னிடம் இருந்தன. 

அவ்வப்போதைய தொலைபேசித் தொடர்பும் கிறித்துமஸ் வாழ்த்துகளும் மட்டுமே எங்கள் தொடர்பை வளர்த்தன. 2001-இல் என் அம்மா இறந்தபோது ஜீன் அம்மையாரின் சொற்களே எனக்கு ஆதரவு. 1978-1988 ஆண்டுகளில் என் மகனைப் பிரிந்திருந்த காலத்திலும் ஜீன் அம்மையாரே எனக்கு ஆறுதல். ஆனால் 1982-இலிருந்து புத்தகப் பேச்சு மட்டும் அவருக்குப் பிடிக்கவில்லை. 

2009-இல் இங்கிலாந்தில் உள்ள கேம்பிரிட்ஜ் பல்கலைக்கழகத்து மாநாட்டுக்குப் போகும் வழியில் என் மகனோடு சென்று அவரைப் பார்க்க விரும்பினேன். அவரும் “நீ எப்போது வருவாய் என்று காத்திருக்கிறேன், உன் மகனைப் பார்க்கவேண்டும்” என்றார். நான் புத்தக  வேலைக்காகத்தான் வருவேன் என்றேன். சரி என்றார்! :-) இந்தப் பேச்சு நடந்தது 2009 ஏப்ரலில். ஆனால், சரியான விமானத் தொடர்பு கிடைக்காததால் அவர் ஊருக்கு நாங்கள் போக முடியவில்லை. 

2009 ஜூன், ஜூலை, ஆகஸ்ட் மாதங்களில் பேசியபோதெல்லாம் நான் அவரைப் பார்க்க வரவில்லை என்றும் என் மகனை அவருக்குக் காட்டாமல் வைத்திருக்கிறேன் என்றும் சொல்லி அன்போடு நொந்துகொண்டார். 

2009-இல் ஒரு முறை பேசியபோது உலகத்தோடு தொடர்பில்லாத முறையில் அவர் பேசிய மாதிரித் தெரிந்து அதிர்ந்துபோனேன். பிறகு பேசியபோதெல்லாம் அதே நிலை. அப்போதுதான் மறதிநோய்  (Alzhiemer's disease) அவரைப் பீடித்திருக்கிறது என்று தெரிந்துகொண்டேன். 

யாரோ அவர்களிடம் புத்தக வேலை செய்யவேண்டும் என்றால் பண உதவி வேண்டும் என்று கேட்டிருக்கிறார்கள். அதை மனதில் வைத்துக்கொண்டு நான் பேசியபோதும் யாரோ பணத்துக்காக அவரைத் தொல்லை செய்வதாக நினைத்துக் கூச்சல். மறதிநோய் முற்றிக்கொண்டே வந்தது. 

பிறகு ஜீன் அம்மையாரின் கணவர் என்னுடன் தொடர்புகொண்டு நாங்கள் எழுதிய எல்லாக் குறிப்புகளையும் எனக்கு அனுப்பிவைத்தார். அப்போது எனக்குக் கணினி அலுவலகத்தில் வேலை போய்விட்ட நிலை -- நாங்கள் பலர் செய்துவந்த ஒரு project கலைக்கப்பட்டு எங்கள் குழுவினருக்கு வேலை இல்லை. 

மிகவும் நொந்துபோயிருந்தேன். மாத வருவாய் இல்லாத நிலையில் வீட்டை விற்க வேண்டிய நிலை வரலாம் என்று பழைய குறிப்பேடுகளையும் கட்டுரைகளையும் குப்பையில் போட நினைத்துக் கிளறிக்கொண்டிருந்த நேரம் 2010 ஈஸ்டர் திருநாள். ஏதோ உட்குரல் சொன்னது -- இந்த முயற்சியைக் கைவிடாதே என்று. உடனே கடைக்கு ஓடினேன் ஒரு scanner வாங்க. கடை அடைப்பு. மறுநாள் காலையில் போய் ஒரு scanner வாங்கி வந்து (அந்தச் செலவு மிகவும் பெரிய செலவு எனக்கு) எங்கள் கட்டுரைகளை மின்வருடத் தொடங்கினேன். நாங்கள் இந்தப் புத்தக வேலை தொடங்கிய காலத்தில் மேசைக்கணினி, மடிக்கணினி ... இல்லை. IBM typewriter-இல் ஜீன் அம்மையார் தட்டியதும் என் கையெழுத்துப் பிரதிகளும் மட்டுமே! அனைத்துக் குறிப்பேடுகளையும் மின்னாக்கம் செய்வது பெரும்பாடு. அத்தனை ஆண்டுகள் பழசாகிப் போன தாட்களிலிருந்து கணினிக்கு எழுத்து ஏறுவதில் சிக்கல். அந்தச் சிக்கலைத் தாண்டி ஒருவழியாக 400+ பக்கங்களைக் கடைத்தேற்றினேன்! 

அந்தப் பக்கங்களைப் படியெடுத்து (print பண்ணி) ஜீன் அம்மையாரின் கணவருக்கு அனுப்பி, இதைத்தான் ஒரு புத்தக வடிவில் கொண்டுவரப்போகிறேன் என்று சொல்லி அவருக்கு ஊக்கம் கொடுத்தேன். 

ஜீன் அம்மையாருக்கு அது புரிந்திருக்க வழியில்லை. 

(தொடரும்) 

தமிழைப் படிக்கப் பாதிரிமார் உண்டாக்கின முதல் கையேடு - 4 (மொழிபெயர்ப்பு முயற்சி)

------------------------------------------------------------------ 

தமிழைப் படிக்கப் பாதிரிமார் உண்டாக்கின முதல் கையேடு - 4 (மொழிபெயர்ப்பு முயற்சி-1) 

------------------------------------------------------------------

ஜீன் ஹைன் (Jeanne Hein) என்ற அமெரிக்கப் பெண்மணி 1919-ஆம் ஆண்டு மார்ச்சு 17-ஆம் நாள் பிறந்தவர். மிக நல்ல முற்போக்கு எண்ணம் கொண்டவர். வியட்நாம் போர்க்காலத்தில் எளியவர்கள் சார்பில் போராடியவர். கல்லூரியில் இளங்கலைப் படிப்பு முடித்தார்; பிறகு இல்வாழ்க்கை. 

இந்தியாவில் கிறித்தவ சமயம் பரவியது எப்படி என்று தெரிந்துகொள்ளும் ஆர்வம் ஜீன் அம்மையாரைக் கத்தோலிக்கப் பாதிரிமார் பற்றிய படிப்பில் இழுத்தது. யூதராகப் பிறந்த ஒருவர் (அன்றீக்கு அடிகளார்) சட்டப் படிப்பு (Cannon Law) படித்து, இயேசு  வகையில் (Society of Jesus) சேர்ந்து தமிழ்நாட்டுக்கு வந்து பணியாற்றியது அவர் கவனத்தை ஈர்த்தது. மேற்கொண்டு அந்தப் பாதிரியைப் பற்றிப் படிக்கத் தொடங்கி, பல வரலாற்று ஆவணங்களை ஆராய்ந்து, 1964-இல் அந்தப் பாதிரியின் வரலாற்றை எழுதத் தொடங்கினார். 

அப்போது, அந்தப் பாதிரி எழுதிய நூல்களைப் பற்றியும் தெரிந்துகொண்டார். பாதிரியின் ஒரு கையேடு (handwritten manuscript)  பதிப்பிக்கப்படாமலே இருந்ததை அறிந்து,  அந்தக் கையேட்டின் பிரதி இருக்கும் இடத்தை (லிஸ்பன், போர்த்துகல்) அணுகி அங்கேயிருந்து ஒரு படியை வாங்கி அதைப் படிக்கத் தொடங்கினார். 

ஆ, அப்போதுதான் வந்தது சிக்கல்! 

சிக்கல் - 1
--------------- 

அன்றீக்கு அடிகளாரின் படைப்பு ஒரு கையேடு. பழங்காலப் (16-ஆம் நூற்றாண்டு) போர்த்துக்கீசியமும் பழங்காலத் (16-ஆம் நூற்றாண்டு) தமிழும் கலந்து எழுதப்பட்ட ஒன்று. பழங்காலத் தமிழைப் பழங்காலப் போர்த்துக்கீசிய மொழியில் விளக்கியது. 

ஜீன் அம்மையாருக்கு என்ன செய்ய என்று தெரியவில்லை. அவர் பள்ளியில் படித்த இலத்தீன் மொழி ஓரளவு உதவி செய்தது. கணவர் ஒரு பல்கலைக்கழகத்தில் பேராசிரியராக இருந்ததால் பிற பல்கலைக்கழகங்களுடன் தொடர்புகொள்ள முடிந்தது. பல போர்த்துக்கீசிய அறிஞர்களைக் கலந்து பேசி ஒருவழியாக அந்தக் கையேட்டைப் புரிந்துகொண்டார். ஆனால் ... பழைய தமிழ் குறுக்கிட்டது! 

என்னுடன் தொடர்பு -- 1978-இல் 
------------------------------------------------ 
பென்சில்வேனியாப் பல்கலைக்கழகத்தில் துணைப்பேராசிரியராகப் பணியாற்றிக்கொண்டிருந்த டேவிட் மெக்கால்பின் மூலமாக அங்கே முனைவர் படிப்புக்கான ஆய்வு செய்துகொண்டிருந்த என்னைப் பற்றி ஜீன் அம்மையாருக்குத் தெரியவந்தது. 

பாதிரியாரின் கையேட்டை மொழிபெயர்ப்பதில் எனக்கு விருப்பம் இருக்குமா என்பதில் ஜீன் அம்மையாருக்கு ஐயம். அதைப் பற்றி என்னைக் கேட்பதற்காகப் பிலடெல்ஃபியாவுக்கு வந்தார். தொல்காப்பியம்-பாணினி பற்றி ஆய்வு செய்துகொண்டிருந்த எனக்கு மிகவும் மகிழ்ச்சி. உடனே அவருடன் இணைந்து வேலை செய்ய ஒத்துக்கொண்டேன். 

அதன் பிறகு, நேரம் கிடைத்தபோதெல்லாம் அவர் ஊருக்குப் போவேன்; அவரும் அடிக்கடி நான் இருந்த ஊருக்கு வருவார். இப்படி இருவருமாக இணைந்து வேலை செய்து மொழிபெயர்ப்பை ஒருவழியாக 1980-இல் முடித்தோம். 

முடித்தோம் என்று எளிமையாகச் சொல்கிறேன். ஆனால், சிக்கலான சிக்கல்! 



சிக்கல் - 2 
-------------- 
பாதிரியாரின் கையேடு பல இடங்களில் தெளிவாக இல்லை; தாளைப் பூச்சி அரித்த இடங்கள், மையின் கருப்புப் பூசல், அடித்தல் திருத்தல்கள், கொஞ்சம் போர்த்துக்கீசியம், கொஞ்சம் தமிழ் என்று இருக்கும் இடங்களே மிகுதி. "en" என்ற சொல் போர்த்துக்கீசியமா தமிழா என்று பார்த்தவுடனே சொல்லிவிட முடியாது! "chati" என்று எழுதப்பட்ட ஒரு சொல்லை எப்படிப் புரிந்துகொள்வது? சதி? சத்தி? சாதி?  சாத்தி? சட்டி? சடி? சாடி? கதி? கத்தி? காத்தி? கடி? காடி? காட்டி? கட்டி? -- இப்படிப் பல வகையிலும் நினைத்துப் பார்த்துத்தான் பாதிரியார் சொல்லவந்த கருத்தைப் புரிந்துகொள்ள முடியும்! 

தமிழ் ஒலியைப் போர்த்துக்கீசிய எழுத்து வழியாகக் காட்டப்பட்ட இணைப்பைப் புரிந்துகொள்வது எளிமையாக இல்லை. பாதிரியின் கையேடு முழுவதையும் பல பல முறைகள் முன்னும் பின்னுமாகப் புரட்டிப் பார்த்துத் தெரிந்துகொள்ளவேண்டியிருந்தது! ஓரிடத்தில் உள்ள சொல்லுக்கு இன்னோர் இடத்தில் இருக்கும் சொல்லின் வடிவம் விளக்கம் தரும், இப்படி. 

ஆனாலும் ... "கூரைப்பாய் தோணிய்லெ இருக்கிது" "கோளி திண்டான்" என்று எங்கள் பாதிரி தந்த எடுத்துக்காட்டுகளைப் புரிந்துகொள்ளூம்போது கிடைக்கும் பெருமித மகிழ்வு இருக்கே ... அதுக்கு இணையே இல்லை!! 


இப்படியே எங்கள் முயற்சி தொடர்ந்து 1980-ஆம் ஆண்டு தமிழகத்தில் உள்ள "அனைத்துலகத் தமிழ் ஆய்வுக்கூடம் (International Association of Tamil Research)" என்ற இடத்தில் எங்கள் நூலைப் பதிப்பிக்க ஜீன் அம்மையார் விரும்பினார். 

அந்த ஆண்டு (1980) நான் என் முழுநேர ஆசிரியப் பணியைத் தொடரவேண்டி, ஜீன் அம்மையாரிடம் முழுப் பொறுப்பையும் ஒப்படைத்துவிட்டு மிச்சிகனுக்குப் புலம் பெயர்ந்தேன். 

1982-இல் மீண்டும் பென்சில்வேனியாப் பல்கலைக்கழகப் பணிக்குத் திரும்பினேன்.


சிக்கல் - 3
----------------- 
1982-ஆம் ஆண்டில் ஜெர்மனியிலிருந்து ஒருவர் நம் பாதிரியாரின் கையேட்டைப் பதிப்பித்திருக்கிறார் என்ற செய்தி வந்தது! அதைக் கேட்டதும் ஜீன் அம்மையார் ஊக்கம் இழந்தார்கள். நாம் செய்துவந்த வேலையை வேறு யாரோ ஒருவர் செய்து முடித்துவிட்டார், இனி நம் உழைப்புக்கும் செயலுக்கும் மதிப்பில்லை என்று போட்டது போட்டபடி ... எங்கள் ஆய்வைத் தொடர்ந்து செய்வதில் விருப்பமும் ஊக்கமும் இழந்தார். 

என்னால் ஆனமட்டும் சொன்னேன்: ஜெர்மனிப் பதிப்பாளர் நம் பாதிரியாரின் கையேட்டை மொழிபெயர்க்கவில்லை. நம் முயற்சி மிகவும் வேறுபட்டது. ஊக்கம் இழக்க வேண்டாம். 

ஜீன் அம்மையாரின் தளர்ந்த உள்ளம் மீண்டு வரவேயில்லை. 

1982-க்குப் பிறகு நான் என்னுடைய சொந்த ஆய்வுகளில் ஈடுபட்டேன். சங்க இலக்கியங்களுக்கான இலக்கண நூல் எழுதினேன். இன்ன பிற ஆய்வுகள் செய்தேன்.


(தொடரும்) 

தமிழைப் படிக்கப் பாதிரிமார் உண்டாக்கின முதல் கையேடு - 3 (இலக்கணத்தின் அமைப்பு)

------------------------------

"கையேட்டின் அமைப்பு" 

------------------------------ 

போர்த்துக்கீசியப் பாதிரியார் அன்றீக்கு அடிகளார் “மலபார் மொழிக் கருவி Arte Da Lingua Malabar” என்ற நூலைக் கையால் எழுதினார் என்று தெரிகிறது. 

கையேட்டில் சில இடங்களில் இரண்டு வகைக் கையெழுத்து இருப்பது தெரிகிறது. இந்தக் கையேட்டை உருவாக்க, பாதிரியாருக்கு  உதவியாளர் இருந்திருக்க வேண்டும். கையெழுத்துக் கலைஞர்கள் இதை மேலும் ஆராய்ந்தால் இதைப் பற்றிய விளக்கம் கிடைக்கலாம். 

நிற்க.

பாதிரியாரின் கடமை: முத்துக்குளித்துறையில் புழங்கிய தமிழைப் படித்துத் தான் புரிந்துகொண்டபடி அந்தத் தமிழைப் பிற பாதிரிமாருக்கு விளக்க வேண்டும். அவர்கள் எல்லாருக்கும் இடையில் ஒரு பொதுக்களம் அமையவேண்டும். பொதுவான விளக்கமுறையும் தேவை. அதற்காக, இலத்தீன் மொழியின் இலக்கணம் இவருக்கு உதவுகிறது. இலத்தீன் இலக்கணக் கூறுகளின் வழியாகத் தமிழை விளக்குகிறார்.

தமிழ் எழுத்தும் ஒலிக்கும் முறையும், பெயர்ச்சொற்கள், பண்புப் பெயர்கள், வினைச்சொற்கள், சொற்றொடர் அமைப்பு … என்று பல தலைப்புகளில் எழுதுகிறார். 

தமிழ் ஒலிகளை விளக்கப் போர்த்துக்கீசிய எழுத்துக்கள் போதவில்லை; அதனால், சில வடிவங்களைத் தானே புதிதாக உருவாக்குகிறார்! அங்கே ஓர் ஓவியக் கலைஞனின் உள்ளம் வெளிப்படுகிறது! அப்படி உருவாக்கிய எழுத்துக்களை நூல் முழுவதிலும் பயன்படுத்தவில்லை; பிற வகைச் சிக்கல்களைச் சமாளிக்கவே அவருக்கு நேரம் சரியாக இருந்திருக்கும்!

பெயர்ச்சொற்களை விளக்குவதில் சிக்கல் இல்லை. வினைச்சொற்களும் பண்புப் பெயர்களும் சிக்கல் தருகின்றன. “நல்ல” என்பதுக்கும் “நல்லவன்” என்பதுக்கும் இடையில் உள்ள வடிவ வேறுபாடும் கருத்து வேறுபாடும் குழப்பம் தருகின்றன! 

வினையெச்சங்களும் வினைமுற்றுகளும் கால வேறுபாடு காட்டும் நுணுக்கம் குழப்பம் தருகின்றது. 

தமிழில் இருக்கும் வடிவங்கள் தரும் குழப்பத்துக்கு மேல், இல்லாத வடிவைத் தேடும்போது வரும் குழப்பம் கொடுமையானது! தமிழில் "செயப்பாட்டு வினை"யைத் தேடுகிறார்; அது இங்கே இல்லை என்று புரிகிறது. ஆனாலும், இல்லாத கருத்தை விளக்க அவர் படும் பாடு புதுமை! 

தமிழ்ச் சொற்றொடர் அமைப்பைச் சுருக்கமாகவே சொல்கிறார். தமிழில் இப்படிச் சொல்கிறார்கள், இதை நாம் போர்த்துக்கீசியத்தில் இப்படிச் சொல்வோம் என்று ஒப்பிட்டுச் சொல்வது மிக நல்ல முறை.  

இப்படித்தானே தொல்காப்பியரும் சொல்லியிருக்கிறார்! காட்டு: “மாயோன் மேஎய காடுறை உலகமும் … முல்லை … என்று சொல்லிய முறையால் சொல்லவும் படுமே”

தெரிந்த ஒன்றின்மூலம் தெரியாத ஒன்றை விளக்குவது மிக நல்ல முறை, இல்லையா! 

தங்கள் மொழியில் இருக்கும் ஒன்றைப் பிற மொழியிலும் தேடி அது அங்கே இல்லாத நிலையிலும் அது இருப்பதாக எடுத்துக்கொள்வதும் புதுமை.

(தொடரும்) 

தமிழைப் படிக்கப் பாதிரிமார் உண்டாக்கின முதல் கையேடு - 1

--------------------------------------------------------------------------------

தமிழைப் படிக்கப் பாதிரிமார் உண்டாக்கின முதல் கையேடு

--------------------------------------------------------------------------------

முதலில் இந்தத் தலைப்பைப் பற்றி ... 

------------------------------------------------------

ஆம் … பிற நாட்டுக் கிறித்துவப் பாதிரிமார், குறிப்பாக 18-ஆம் நூற்றாண்டுக்கு முன்னால் நம் நாட்டுக்கு வந்தவர்கள், தம் சமயத்தைப் பரப்புவதற்காக நம் மொழிகளைப் படித்து அந்த மொழிகளை விளக்க எழுதிய "இலக்கணம்" அனைத்துமே "கையேடு"களே.

20~21-ஆம் நூற்றாண்டுப் பல்கலைக்கழகத்து ஆய்வாளர்களைப்போல மொழி ஆராய்ச்சி செய்வதற்காக அந்த இலக்கணங்களைப் பாதிரிமார் எழுதவில்லை. தங்களை ஒத்த பாதிரிமாருக்கு உதவும் வகையில் தாங்கள் படித்து அறிந்த மொழிகளை விளக்கியிருக்கிறார்கள், அவ்வளவே.

இந்தக் கையேடுகள்/இலக்கணங்கள் நேரிடையாகவும் மறைமுகமாகவும் சொல்லும் கதைகளும், மொழி/சமூக/சமய வரலாறும் தலைமேல் வைத்துக் கும்பிடத்தக்கவை. இவற்றின் உண்மையான, அடிப்படை நோக்கத்தைப் புரிந்துகொள்ளாமல் …

"இது தொல்காப்பியத்தைக் 'கோட்' [quote] பண்ணவில்லை; திருக்குறளைக் 'கோட்' [quote] பண்ணவில்லை" "இதில் phonology சரியாயில்லை; phonetics சரியாயில்லை" "இந்தச் சொல்லின் வேர்ச்சொல் இது; இதை இந்தப் பாதிரி புரிந்துகொள்ளவில்லை" … என்று … 

களத்தில் இறங்காமல், மேலே சேறு படாமல், தந்தக் கோபுரத்தில் அமர்ந்துகொண்டு, ரொட்டி கிடைக்காவிட்டால் 'கேக்' தின்னட்டும் என்ற வகையில் "திறனாய்வு" செய்கிறவர்களுக்கு ... இந்தக் கையேடுகளையும் அவை உருவான சூழலையும் நேரிய வகையில் புரிந்துகொள்ள இயலாது!

அவர்களைப் பற்றி நீங்கள் கவலைப்படாதீர்கள், சரியா! அவர்கள் சுற்றிச் சுற்றி வந்து குழப்பியடித்தால் கேளுங்கள்: "அம்மாமாரே, ஐயாமாரே, அந்தப் பாதிரிமார் நம் மொழிகளைப் படிக்க முயன்று துன்புற்ற அந்தக் காலத்தில்… அவர்களுடன் இருந்து அவர்களுக்கு உதவி செய்யாமல் நீங்கள் எங்கே போயிருந்தீர்கள்?"

அன்றீக்குப் பாதிரியாரின் நூல்கள்: அறிமுகம்

--------------------------------------------------------------

நம் தமிழருக்கு "முதல்" என்பதிலும் "கடைசி" என்பதிலும் மிகுந்த ஆர்வம்! முதல் பிள்ளை/தலைச்சன், கடைக்குட்டி; முதல் நூல், கடைசி நூல்; … இப்படி. 

அதனால் எனக்கும் இந்த "முதல்" பற்றிய கிறுக்கு பிடித்துவிட்டது! இங்கே நான் சொல்லியிருப்பது தமிழில் ஒரு "முதல்" நூல்!

ஆமாம். "முதல்" என்ற நடப்பு நிகழ்ந்துகொண்டேயிருக்கும்.

இந்திய மொழிகளிலேயே முதன் முதலில் அச்சேறிய நூல் தமிழில், இரண்டாவதாக அச்சேறிய நூல் தமிழில் … இதெல்லாம் பற்றிப் பல வகை விளக்கங்களைப் பலரும் எழுதிவிட்டார்கள், பேசிவிட்டார்கள். அதெல்லாம் ஊர் முழுவதும் நாடு முழுவதும் இணைய முழுவதும் எதிரொலித்துக் கிடைக்கிறது. இனியும் நான் எழுதினால் பேசினால் அரைத்த மாவை அரைத்து விழுங்கிக் கக்குவது போல ஆகிவிடும். 

ஆனாலும் … அச்சேற்றப்பட்ட அந்த "முதல், இரண்டாவது" நூல்களுக்கெல்லாம் முன்னோடியாக இருந்த ஒரு "முதல்" கையேடு பற்றி இதுவரை யாரும் கண்டுகொண்டு, பேசி, பாராட்டியதாகத் தெரியவில்லை. எனவே நானே "முதல்" ஆளாக இதைச் செய்யத் துணிகிறேன்! :-)

இந்தக் கையேடு அன்றீக்கெ அன்றீக்கஸ் (Henrique Henriques; Anrique Anriquez) என்ற ஒரு போர்த்துக்கீசியப் பாதிரியாரால், தமிழ் மொழியைப் பிற போர்த்துக்கீசியப் பாதிரிமாருக்கு விளக்குவதற்காக, தாளில் (paper) கருப்பு மையில் கையால் எழுதப்பட்டது. இந்த முயற்சிக்கு உதவிய தாள்கள் சீனாவில் இருந்து தமிழகத்துக்கு வரவழைக்கப்பட்டன  என்று கேள்விப்பட்டேன். அன்றீக்கு அடிகளார்  கி. பி. 1548~1549-ஆம் ஆண்டுகளில் இந்தக் கையேட்டைத் தயார் செய்தார். நுணுக்கமாகப் பார்க்கவும் -- இது உருவான காலம் 1548~1549. எனவே, அச்சில் ஏறிய தமிழ் நூல்களுக்கெல்லாம் இது முந்தியது!

பின்வரும் உண்மைகளைத் தெரிந்துகொள்ளவும்:

1. கார்த்திலா என்பதுவே கி.பி. 1554-இல் முதலில் அச்சில் ஏறிய தமிழ் நூல் (Cartilha: pp. 38, Germano Galhardo, Lisbon, 11th February, 1554). இறைவணக்கம் பற்றியது. ஆனால் இது தமிழ் எழுத்தில் இல்லை, உரோமன் எழுத்தில். அச்சான இடமும் தமிழகம் இல்லை; போர்த்துகலில் லிஸ்பன் என்ற இடத்தில்.

2. முதலில் அச்சில் ஏறிய தமிழ் நூல்கள் -- தமிழ் எழுத்தில்; கொல்லத்திலும் கொச்சியிலும் தூத்துக்குடியிலும் எனப் பின்வருமாறு:

தம்பிரான் வணக்கம் (Doctrina Christam en Lingua Tamul or தம்பிரான் வணக்கம், pp.16, Colligio do Saluador, Quilon, 20 Febraruy, 1577) -- கி.பி. 1577

கிரீசித்தியானி வணக்கம் (Doctrina Christam: கிரீசித்தியானி வணக்கம், pp. 120, Collegio da madre de Deos, Cochin, 14 November, 1579) -- கி.பி. 1579 

அடியார் வரலாறு (Flos Sanctorum o Libro de las vidas di algunos santos trasladas en lengua malavar, pp. 669, (Tuticorin or Punnaikayil), 1586) -- கி.பி. 1586 

0. நான் குறிப்பிடும் கையேடு (தமிழ் மொழியைப் போர்த்துக்கீசிய மொழியில் விளக்குவது) -- கி.பி. 1548~1549

இப்போது சொல்லுங்கள் -- அயலவரால் எழுதப்பட்ட "முதல் தமிழ் நூல்" எது என்று!

இந்தக் கையேட்டை அன்றீக்கு அடிகளார் "Arte Da Lingua Malabar" என்று குறிப்பிட்டார். "மலபார் மொழியின் கருவி; மலபார் மொழிக்குத் திறவுகோல்" என்றும் இன்றைய நாட்களில் உருவாகிவரும் "30 நாட்களில் தமிழ்" போன்ற ஒரு கையேடு என்றும் வைத்துக்கொள்ளுங்களேன்.

அண்மைக்கால முயற்சி

-------------------------------------

அன்றீக்கு அடிகளாரின் இந்தக் கையேட்டைத்தான் ஓர் அமெரிக்கப் பெண்மணியும் (Jeanne Hein; இப்போது அகவை 94+) நானுமாகச் (V.S. Rajam; இப்போது அகவை 70+) சேர்ந்து ஆங்கிலத்தில் மொழிபெயர்த்துத் தந்துள்ளோம்.

எல்லாம் வல்ல இணைய அறிஞர்களே, அந்தக் காலப் (16-ஆம் நூற்றாண்டுப்) போர்த்துக்கீசிய மொழியில் அந்தக் காலத் தமிழை (16-ஆம் நூற்றாண்டுத் தமிழை) விளக்கி அந்தக் காலப் (16-ஆம் நூற்றாண்டுப்) போர்த்துக்கீசிய-தமிழ் எழுத்துகளில் எழுதிய பாதிரியாரின் கையேட்டைப் படித்துப் புரிந்துகொள்வது எளிதான வேலையில்லை, நம்புங்கள்! நம்ப முடியாதவர்களைப் பற்றி நான் கவலைப்படப்போவதில்லை! அடம் பிடிப்பவர்கள் இருந்தால் …  பழைய போர்த்துக்கீசியக் கையேட்டிலிருந்து ஒரு பத்துப் பக்கம் அனுப்பிவைக்கிறேன். அந்தப் பக்கங்களை அவர்கள் மனம் போன போக்கில் மொழிபெயர்த்துத் தமிழ்கூறு நல்லுலகை உய்விக்கலாம்!

பல பல ஆண்டுகளாக, பல பல இடையூறுகளுக்கு நடுவில், மிகவும் பாடுபட்டு உழைத்து இந்த நூலை இன்று வெளியிட்டிருக்கிறோம். இதைச் செய்யத் தேவையான பண உதவி எங்களுக்கு எங்கிருந்தும் இல்லை. அதுவும், கடைசி ஆண்டுகளில் (2009-2013) எல்லாமும் என் தனி முயற்சியும் என் கைச்செலவும்.

இதை ஹார்வர்ட் பல்கலைக்கழகக் கீழ்த்திசை நூல்களில் ஒன்றாகச் சேர்த்து அச்சிட்டு உதவிய ஹார்வர்ட் பல்கலைக்கழகத்துக்கும், குறிப்பாகப் பேராசிரியர் விட்சல் அவர்களுக்கும் என் மனமார்ந்த நன்றி.

(தொடரும்)